(6. Şiir)
Bir Çukurova Destanı
Bir İnce Memed Hali
Beyazdan aldın rengini
Vatan bildiğin pamuk tarlalarından
Ve İnce Memed’de Yaşar Kemal
Abdi Ağaları vurup
Çakırdikenlerini yakıp
Göğü turuncuya boyayıp…
Ve biz deriz ki sana, Memed’e ithafen,
Bir İnce Memed halidir Adanasporluluk
Hep savaşarak gider
Çıkar en zalim pusulardan
Kuşatılamaz düzde, darda sıkıştırılamaz
Öldü zannedersin de İnce Memed
Bir koyaktan, bir vadiden, karlı dağ başlarından
Yarpuz kokularıyla gelir, gelir, geçer, gider.
Adana’da bir İnce Memed halidir Adanasporluluk.
O vahşi ata biner Memed
Varır gelir zulmün kapısına
Üç el ateş eder
Rüzgârıyla kurşunların söner gazlı lamba
Söner, döner Ova’yı geceyle geçer
Dağların tepesinde bir turuncu ateş hep olur
Çakırdikenliğini yakar ahali
Yine turuncuya keser Ova, şenliktir…
Hakikatte bir isyan halidir İnce Memed…
Ve işte bu zamanda
Emeğin kadim yurdunda
Adeta baba ocağında, bir eski zaman meselinde
Bize bir İnce Memed halidir Adanasporluluk…
Birazdan nal sesleri, sonra bir atlı karışır gündoğumuna,
İsli gaz lambaları söner…
______________________
Şimdi Futbol
Bir Destan İmgesidir
Adana’da