Hiçbir kabilenin, değil yabancılara, birbirlerine bile yurtlarını satmaya hakkı yoktur. 
Evet, kaybettik dostlar ama malum bir şekilde, korkulan bir tarzda, Bir Fırat Aydınus tetiğinde!
Üzülürüz ama yıkılmayız. Birçok insanın Kasımpaşa mefhumuna dair kaygısı gerçekleşti ne yazık ki!
Neyse, paylaşalım geçen yıllarda yazdığımız bir Kaybetme temalı Adanaspor şiirini!
Şimdi daha diri olma zamanı dostlar...
________________
Adana/spor İçin
(Bana Anlatma)
Bana anlatma kaybetmeyi
Kederli akşamüstlerini bana anlatma
Kimsesizliği anlatma bana
Kendi sokaklarında kaybolan şehri
Ki bir toz bulutudur artık
Tribünden kalan uğultular
Giderken bir bir… hatıralar
Konfetiler, ölü gözlerindeki altın sikkeler
Geçmek için öte yana, sandalcıya mı verilecek
Ve biz yine kaybetmişsek
Bana anlatma kaybetmeyi
Biz zaten Çakmak Caddesinde, Saydam’da,
Barajyolu’nda, Kiremithane’de
Taş sokaklarında eski Adana’nın, tozlu yollarında
Taş Köprüde kuru bir nehir, vaktiyle çağlarken
Deli akarken, sel olmuşken
Kendi kendini yıkarken
Bana anlatma
Büyük Saat yelkovanını kalbine saplar
Küçük Saat’te zaman durur
Donar pamuk tarlalarının ufkunda
Turuncu gün batımı
Bin yıl kalır
Ben anlatsam bin yıl sürer o efkâr
Irgatların ağıtları gurbet türküleri olur
Zıkkım olur iki tek rakı
O tatlı hayat zehrolur, ben anlatsam
Bana anlatma
Yenilmek, üzülmek nedir, keder nedir
Bırak, ben de anlatmayayım
Zehri alınmış bir yılan
Yırtar derimizi boğarak öldürür… Ölür
Bu şehrin sokakları aşinadır bize
İlkyazda portakal çiçeği kokusu
Bir totem olur yalnızlığımızın şehrine
Âşık olursun da bilmezsin ince yağmurlarında Adana’mın
Derken
Tribün kendi kendine susar
Bir gol atmışızdır kalemize, bir gol daha…
Bize anlatılmasın kaybetmenin zalim kederi
Acının tarihi bu topraklarda yazılmıştır
Pamuk tarlalarında, turuncu günbatımlarında…
_____________________
Şimdi Futbol
Bir Keder İmgesidir
Adana’da…