Hiçbir kabilenin, değil yabancılara, birbirlerine bile yurtlarını satmaya hakkı yoktur. 
“78 milyon biz kardeşlik bağıyla kenetlenmiş bir Türkiye’yi kurmak zorundayız.” demiş kendisi.
İyi bir zorundalık.
Ama bence bu, farkındalığı olmayan bir zorundalık.
Böyle bir şeyi hakikaten istiyorsa, lütfederek;
Bir: Önce biraz susmalı, her lafa girmemeli, her topa hamle yapmamalı.
İki: Anayasanın kendisini ikame ettiği yerde durmalı, haddini asıl o aşmamalı.
Üç: Mezhepçilik yapmamalı. Dolayısıyla bölgede mezhepçiliğe dayalı bir savaşı körüklememeli veya bu savaşın olmaması için elinden geleni yapmalı, kendince hükmettiklerini bu manada kontrol etmeli.
Dört: Yoksulu gözeten bir yerde durmalı.
Beş: İhtirasını memleket meselelerinin ve menfaatlerinin önüne çıkarmamalı.
Altı: Erken seçim diyerek gündemi meşgul etmemeli.
Yedi: Millete ayar vermekten vazgeçmeli.
Sekiz: O kardeşlik bağı lafına önce kendisi inanmalı.
Dokuz: Kimsenin hayatına, inancına, tarzına karışmamalı.
On: Sabrın sınırı var, derken neyi kastettiğini tam olarak izah etmeli.
On bir: Orası da topçu kışlası filan olmamalı.
Evet on biri bulduk, takım artık sahaya çıkabilir, seyri makbul, huzurlu, güzel bir maç olabilir. Haddizatında amacımız spor yapmak.