Pamuk Tarlalarında Kaybolur Zaman

kadim ovada pamuk tarlaları olur/ portakal bahçelerinin yanı başında/ gün, turuncuya devrederken/ sırtında bebeleriyle döner kadınlar/ şimdi sadece yorgun mudur onlar/
gökyüzüne çakılmış yıldızlar/ dolunay iri gözlü bir dilber/ düşlerimize girer/ uyumak için altımızda harallar/ sırtımızda çocukluktan hatıra ninniler, masallar/ uykularda toplamakla bitmez pamuklar/
sonra bir türkü duyulur/ belli sılaya, hicrana, aşka meyil/ ömre dair/
sormuştu vaktiyle Nazım/ memleket mi, yıldızlar mı, gençliğim mi daha uzak?/ ah, pamukların arasında akşam sanki hiç olmayacak/
şu kadim ovada/ bir zamanlarda da yine emeğe, hayata, hayale dairdir devran/ güneş aynı yerden doğar ya hep/ hep aynı tasayla geçiyor zaman…